دنیزده، آدادا، باليقچی‌لارادا تسکین آرایان یازار
بالیغین بول چیخمایا باشلادیغی دویولدوغو زامان دیشاردان دا اینسان‌لار گلیردی. دیشاردان ایریبا1 قاتیلان‌لار پای آلمازدیلار. ایریب طایفاسییلا رئیس، کؤنول‌لریندن نه قوپارسا او قدر بالیق وئریردی اؤزلرینه.
او آدام دا بیر دولگر آلابیلمک، بو بالیغی حاق ائده‌بیلمک ایچین الیندن گلَنی ائدیردی.
نهایت ایش بیتدی. ایکی بؤیوک دولگر بالیغی‌نی رئیس قیچ آلتینا آتدی. طایفالاردان بیرینه، «بونو بیزه گؤتور سونرا،» دئدی. «اؤته‌کی‌لرینی پای ائت».
اوچر دانا آلان‌لار اولدو. دیشاردان گلَن بیر دانا وئرسینلر دئیه بکله‌دی. اوزونده دادلی بیر گولومسه‌مه و چالیشماقدان دوغابیلمیش خفیف بیر قیرمیزلیق واردی. بو قیرمیزلیق پای داغیدان آدامین الینده تک بالیق قالینجایا قدر آدامین یاناغیندا دوردو. سونرا بیردن-بیره اوچدو. اوزونده‌کی گولومسه‌مه اؤنجه تهلوکه‌لی بیر حالدا دوندو. ساندیم کی، بؤیله، بوتون عؤمرونجه بؤیله دونوق بیر تبسّومله قالی‌وئره‌جک آدام. اطرافینا باخیندی. اؤزونه باخان بیرینی گؤردو. گولومسه‌مه بیردن-بیره اوزونده بیر میوه کیمی چورویووئردی. گؤزلری حیرتله بؤیودو. سون بالیغی قاییقداکی آدام ریختیمه2 فیرلاتمیشدی. آدامین اوز ایفاده‌لری هارادایسا گینه اسکی تمیز، ممنون حالی‌نی، تازا میوه حالی‌نی آلی‌وئره‌جکدی. ایکی آدیم آتدی. الی‌نی بالیغا دوغرو اوزاتماق اوزَره اَییلدی. آمّا اؤته‌کی‌لردن، باش بارماغینا ایری‌سیندن بیر دانا دولگر بالیغی تاخمیش بیری‌سی، قوجامان چکمه‌لی آیاغی‌نی دولگر بالیغی‌نین سیرتینا باسدی.
«نه او، همشَریم؟» دئدی. «دور باخالیم. داغدان گلیب باغداکی‌نی قووماییم».
آدام الی‌نی چکدی. بیر شئی سؤیله‌مه‌دی. سؤیله‌یه‌مزدی. سؤیله‌یه‌جک حالدا دئییلدی. ریختیم کافه‌سینه دوغرو یورودو. دیشاردان کافه‌نین اؤنونده‌کی سئیرچی‌لردن بیری سسلندی.
«بوراخ یاو! او آدام دا چالیشدی. وئری‌وئر بیر دانا، نه اولور؟ قالخمیش نره‌لردن گلمیش ایشده».
«نه یاپیم، گلمه‌سینلر. قیرمیزی گؤتویله دعوت‌می ائتدیک بیز بونلاری؟ او بالیغین بیر ایکی بوچوقلوغو وار. بالیق چیخمادیغی زامان یاناشمیر آغی3 تمیزله‌مه‌یه هئچ. یاغما4 یوخ، همشَریم!»
…
خریطه‌ده بیر نوقطه، سعید فائیق
کؤچورمن: حامد لطفی
- دنیزه آتیلان بؤیوک تور
- ایسکیله
- تور
- تالان، چپاوول
بو تکلیفی اوستاد قبول ائدر، چالیشمالارا باشلارلار. بیر گون قوغوشدا میزین اوزرینده رشیدین بیر رومان باشلانقیجی‌نی گؤرور. اوخور. آیاغیندا تاقونیالار قوشاراق آولویا چیخار. رشیده سولوق-سولوغا سورار، «سیزمی یازدینیز بونو؟» بابام چکینه‌رک، «اوَت،» دئیر. ناظیم حیکمت بؤیوک بیر جوشقویلا، «برادر، ندن بحث ائتمه‌دینیز بوندان. سیز نثر آدامیسینیز! حیکایه یاز، رومان یاز!» دئیه‌رک او گون بیر رومانچی‌نین دوغوشونون موژده‌سینی وئریر. «نه حیکایه‌دن خبریم واردی، حله نه ده گؤزو یاشلی، سولو رومان‌دان. منه فرانسیز، ایتالیان، روس حیکایه و رومانچی‌لاری‌نین کیتاب‌لارینی بولدوردو. اوخودوم. گرچکدن ده من دوزیازی آدامی ایدیم. بو سورعتله رئالیست یولو اؤزومه سئچدیم. حیکایه‌لر یازیردیم آرتیق. هم ده بؤیوک بیر جوشقونلوقلا. ناظیم حیکمت بوتون یازدیق‌لاری‌می صبرله دینلر، الَشدیری‌لرینی یاپاردی. قیسا سوره ایچینده چوخ بؤیوک بیر گلیشمه گؤستردییی‌می سؤیله‌دی.»